Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rybniku

Formularz UK 2

Sygnatura akt

III Ka 112/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 grudnia 2020 roku, sygn. akt II K 609/20.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

x obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

x w części

☐

co do winy

x

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

x

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

x

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Rażąca niewspółmierność orzeczonej kary łącznej w zakresie bliskim jej kumulacji w sytuacji, gdy aktualna postawa skazanego przemawia za zastosowaniem przy wymierzaniu kary zasady absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd I instancji wydał prawidłowe rozstrzygnięcie, którego nie podważają argumenty zaprezentowane w apelacji. Brak jest rzeczowych powodów do zastosowania zasady absorpcji, jak tego domaga się obrońca skazanego. Taką zasadę przy łączeniu kar można zastosować wówczas, gdy wszystkie czyny popełnione przez skazanego wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy.

Trafnie sąd rejonowy ukształtował karę łączną w oparciu o zasadę asperacji mając na względzie relacje przedmiotowo-podmiotowe zachodzące pomiędzy osądzonymi czynami, prawidłowo też ocenił zachowanie skazanego, jego właściwości i warunki osobiste. Prawidłowo sąd ukształtował karę łączną bacząc, by spełniała ona swe cele w zakresie prewencji indywidualnej, jak i generalnej. Sąd meriti miał w polu widzenia sporządzony przez kuratora sądowego kwestionariusz wywiadu środowiskowego dot. skazanego. Wynika z niego, że zachowanie skazanego budzi wątpliwości, utrzymuje on kontakty z osobami o ujemnej opinii społecznej, następnego dnia po przeprowadzeniu wywiadu skazany został osadzony w zakładzie karnym w celu odbycia zastępczej kary pozbawienia wolności z wyroku o sygn. III K 1126/17. Prognoza na przyszłość póki co pozostaje zatem umiarkowana.

Nie umknęło przy tym uwadze sądu I instancji, że skazany popełnił kilka przestępstw, przejawia więc skłonność do zachowań sprzecznych z prawem i lekceważy obowiązujący porządek prawny, przede wszystkim nie wyciąga wniosków ze swojego wcześniejszego zachowania. Wymierzenie kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji prowadziłoby do jego nieuzasadnionego premiowania oraz bezkarności w odniesieniu do jednego z popełnionych przez niego czynów. Takie stanowisko znajduje również poparcie w orzecznictwie, gdzie podnosi się, że popełnienie większej ilości przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Wskazuje bowiem na daleko posunięty stopień demoralizacji skazanego, dla którego wejście w konflikt z prawem nie miało jednorazowego, przypadkowego charakteru, a było sposobem na życie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 17 stycznia 2017 r. II AKa 196/16).

Dodać należy, że nie jest prawdą, iż orzeczona kara łączna 1 roku i 3 miesięcy ograniczenia wolności oscyluje blisko maksymalnej wysokości kary, jaką można było orzec wobec skazanego, a co sugeruje obrońca skazanego. W sytuacji, kiedy karę ograniczenia wolności można było orzec w granicach od 1 roku ograniczenia wolności do 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności, wymierzona kara 1 roku i 3 miesięcy ograniczenia wolności jest karą wymierzoną idealnie „w środku”ustawowego zagrożenia i jest skorelowana ze wszystkimi okolicznościami, które miały wpływ na taki wymiar kary łącznej.

Wniosek

Zmiana wyroku poprzez wymierzenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

x niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wymiar kary łącznej powinien stanowić odzwierciedlenie dyrektywy ogólno-prewencyjnej, dotyczącej kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a także dyrektywy szczególno-prewencyjnej uwzględniającej cele zapobiegawcze i wychowawcze względem skazanego. W ocenie sądu odwoławczego, występujące w sprawie okoliczności dotyczące skazanego nakazują przyjąć, tak jak uczynił to sąd I instancji, że kara łączna pozbawienia wolności wymierzona z zastosowaniem zasady asperacji spełni swe cele w zakresie społecznego, jak i indywidualnego oddziaływania. Wobec powyższego kara łączna 1 roku i 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym nie może zostać uznana za karę nadmiernie surową.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wszystkie rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 grudnia 2020 roku, sygn. akt II K 609/20.

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Prawidłowo ukształtowano wymiar kary łącznej ograniczenia wolności, ustalono, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu, umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego co do wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku sygn. III K 1126/17, zasądzono koszty obrony z urzędu, zwolniono skazanego od kosztów postępowania.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

III.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. L. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz 23% podatku VAT w kwocie 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), łącznie kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Przed sądem odwoławczym występował obrońca skazanego z urzędu, który wnosił o zasądzenie kosztów obrony z urzędu.

Zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa.

Uiszczenie przez skazanego kosztów postępowania byłoby dla niego zbyt uciążliwe, dlatego po myśli art. 624§1 kpk zwolniono go od tego obowiązku.

7.  PODPIS

SSO Olga Nocoń SSO Aleksandra Odoj-Jarek (spr.) SSO Lucyna Pradelska-Staniczek

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1 – dot. sygn. III Ka 112/21

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara łączna orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 grudnia 2020 roku, sygn. akt II K 609/20.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

x na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

x w części

x

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

x

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

x

zmiana