Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2021r.

Sąd Okręgowy___________________ w Rybniku Wydział (...) - (...)

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Mariola Łącka
Protokolant:	Starszy sekretarz sądowy Monika Holona

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2021r. w Rybniku

sprawy z odwołania S. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o zwrot nienależnie pobranego świadczenia

na skutek odwołania S. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 20 kwietnia 2021r. sygn. 340400/603/360309/2020/ (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zwalnia S. J. od zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego.

Sędzia

Sygn. akt IV U 370/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.04.2020r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. zobowiązał S. J. do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia postojowego w kwocie 2.000zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 1.09.2020r. i 2.000zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 1.10.2020r. oraz 2.000zł wraz z odsetkami za opóźnienie od 1.11.2020r. gdyż zleceniodawca pismem z dnia 26 marca 2021r. poinformował organ rentowy, że wykonywał on umowę zlecenie do września 2020r. a po tym terminie próbowano się z nim skontaktować w celu propozycji pracy ale nie odbierał on telefonu.

S. J. odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę zarzucając, że nie jest prawdą, że nie odbierał telefonu z ofertą pracy ale od marca nie miał żadnych propozycji i dochodów i nie otrzymał żadnego pisma ani telefonu o rozwiązaniu umowy o pracę a 27.07.2020r. płatnik wysyłać mu umowy zlecenia nie informując, że umowa została rozwiązana.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

S. J. zawarł z (...) Sp. z o.o dwie umowy zlecenia od 23.12.2019r. do 31.12.2019r. oraz na okres od 1.01.2020r. do 31.12.2020r. Na mocy tych umów zleceniobiorca zobowiązał się do wykonywania na zlecenie zleceniodawcy ochrony obiektów wskazanych przez zleceniodawcę za wynagrodzeniem 17 złotych na godzinę. W umowach przewidziane, że można rozwiązać umowę z zachowaniem 7 – dniowego okresu wypowiedzenia. (k.5-8 akt sprawy)

Odwołujący się te umowy podpisał w obiekcie ochrony w R. i przyniósł mu je do podpisu szef ochrony S. G.. Odwołujący się do końca lutego wykonywał pracę ochraniarza na sztucznym lodowisku w R..

Ponieważ sztuczne lodowisko uległo likwidacji S. G. poinformował odwołującego się i innego ochraniarza A. N., że po zakończeniu pracy w R. zostaną skierowani do ochrony innego obiektu. Nie zaproponował im jednak żadnej pracy i poinformował, że w tej chwili nie ma teraz żadnego nowego obiektu i zawiadomi jak się zwolni gdzieś miejsce.

Odwołujący się nie otrzymał żadnej nowej propozycji. A. N. podjął pracę w innej firmie.

Odwołujący wysyłał do S. G. wiadomości tekstowe z zapytaniem czy ma dla niego propozycję pracy. S. G. nie pytał i nie prosił A. N. o kontakt z S. J.. (zeznanie odwołującego k. 24 akt sprawy oraz świadka A. N. k. 58 akt sprawy)

W maju 2020r. odwołujący zwrócił się do E. M. specjalisty do spraw płac (...) S.A w W. z pytaniem czy zleceniodawca złożył wniosek o wypłatę dla niego świadczenia postojowego informując, że wysłał żądane wcześniej oświadczenie.

W dniu 25 lipca 2020r. odwołujący wniósł tj. pocztą elektroniczną do E. Ś. specjalisty d/s. płac (...) S.A o nadesłanie mu umów zlecenia zawartych z firmą bo są mu potrzebne do wniosku postojowego.

W dniu 27.07.2020r. umowy te mu przesłano. (k.16-20)

K. (...) Ochrona Sp. z o.o w W. poinformowała pismem z dnia 14.06.2021r., że pismo z dnia 2.06.2020r. rozwiązujące umowę zlecenia z dnia 9.06.2020r. zostało wysłane listem zwykłym i nie posiadają dowodu doręczenia oraz potwierdzenia wysłania. (k. 21-22 akt sprawy)

Sąd nie dał wiary zeznaniom S. G., że nie mógł skontaktować się telefonicznie z S. J. a miał do niego propozycję pracy w Castoramie. Zleceniodawca miał adres domowy odwołującego i adres jego poczty elektronicznej, mógł więc nawiązać z nim kontakt w tej formie jeżeli miał propozycję pracy zwłaszcza, że w tych kwestiach tą drogą kontaktowali się pracownicy zleceniodawcy z odwołującym się.

W oparciu o powyższe Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zebrane w sprawie dowody nie dają podstaw do przyjęcia, że zleceniodawca rozwiązał z odwołującym się umowę zlecenia z dnia 9.06.2020r. Brak jest też jakiegokolwiek dowodu, że pismo rozwiązujące umowę zostało S. J. doręczone.

Zgodnie z art. 61 k.c. nie doszło więc do skutecznego złożenia przez zleceniodawcę oświadczenia woli odwołującego się o rozwiązaniu umowy zlecenia.

Odwołujący się od początku maja 2020r. do 27 lipca 2020r. korespondował elektronicznie ze służbami pracowniczymi zleceniodawcy i nie poinformowano go o skierowaniu go do kolejnego obiektu czy też o rozwiązaniu umowy.

To przemawia za prawdziwością jego zeznań, że po zakończeniu zlecenia ochrony lodowiska w R. co miało miejsce pod koniec lutego 2020r. zleceniodawca nie skierował go do ochrony innego obiektu zwłaszcza, że od 13 marca 2020r. większość obiektów handlowych została zamknięta. Gdyby zleceniodawca miał pracę dla odwołującego to w maju nie odbierał by od niego oświadczenia niezbędnego do złożenia wniosku o świadczenie postojowe.

Zatem zebrane w sprawie dowody pozwalają przyjąć, że S. J. w trakcie trwania umowy zlecenia zawartej na okres od 1.01.2020r. do 31.12.2020r. od marca 2020r. nastąpiło ograniczenie jej wykonywania bo po zakończeniu ochraniania lodowiska w R. nie został on przez zleceniodawcę skierowany do pracy w innym obiekcie.

Zleceniodawca błędnie poinformował organ rentowy, że umowa zlecenia została rozwiązana 9.06.2020r. bo nie można się było z S. J. skontaktować w celu zaproponowania mu pracy w innym obiekcie. Po zamknięciu obiektu tj. lodowiska dla zatrudnionych tam osób zleceniodawca nie miał propozycji pracy w innym obiekcie i kazali im czekać.

Gdyby było inaczej A. N. nie podejmował by się w marcu 2020r. pracy u innego pracodawcy.

Dlatego w ocenie Sądu odwołujący składając wniosek o świadczenie postojowe nie złożył fałszywych oświadczeń lub dokumentów i nie wprowadził świadomie w błąd organu rentowego.

Zatem nie zachodzą przesłanki z art. 15zx ustawy z dnia 2.03.2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. (Dz.U z 2020 poz.374 ze zmianami)

Dlatego też Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji wyroku

Sędzia: