Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2022 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Rybniku IV Wydział

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Maria Olszowska
Protokolant:	Wioleta Potrząsaj

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2022 r. w Rybniku

sprawy z odwołania S. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury i rekompensatę

na skutek odwołania S. B. (B.)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 7 czerwca 2022r. Znak (...)

i z dnia 7 lipca 2022 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 7 lipca 2022r. w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do rekompensaty począwszy od daty złożenia wniosku,

2.  umarza postępowanie w części dotyczącej decyzji z dnia 7 czerwca 2022r.

Sędzia

Sygn. akt IV U 646/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07.06.2022r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w R. ponownie obliczył wysokość przysługującej ubezpieczonemu S. B. (B.) emerytury poprzez doliczenie składek zapisanych na koncie ubezpieczonego po przyznaniu świadczenia.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji domagając się przyznania rekompensaty z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wskazał, że wykonywał taką pracę jako maszynista ciężkiego sprzętu budowlanego, zatem emerytury powinna zostać powiększona o wartość rekompensaty.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony S. B. urodził się (...)

Decyzjami z dnia 19.08.2019r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od 01.07.2019r. i odmówił prawa do rekompensaty przysługującej na podstawie art. 21 ustawy o emeryturach pomostowych z uwagi na brak wymaganego co najmniej 15 letniego okresu pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy wskazał, że ubezpieczony posiada 14 lat, 9 miesięcy i 15 dni takiej pracy.

Oddział ZUS zaliczył ubezpieczonemu następujące okresy :

- od 24.09.1978r. do 06.02.1990r.

- od 08.02.1990r. do 30.09.1980r.

- od 19.10.1990r. do 01.08.1993r.

Ubezpieczony nie złożył odwołania od powyższych decyzji. Decyzje są prawomocne.

W odwołaniu od decyzji z 07.06.2022r. domagał się przyznania powyższej rekompensaty.

W dniu 04.07.2022r. złożył ponowny wniosek o przyznanie prawa do rekompensaty

Rozpoznając powyższy wniosek organ rentowy zaskarżoną decyzją z 07.07.2022r. odmówił prawa do wnioskowanego świadczenia na podstawie art.114 ustawy emerytalnej.

Ubezpieczony złożył również odwołanie od tej decyzji.

Na rozprawie w dniu 7.12.2022r. wycofał odwołanie od decyzji z 7 czerwca 2022r. i podtrzymał odwołanie od decyzji z 7 lipca 2022r. odmawiającej prawa do rekompensaty. Organ rentowy wyraził zgodę na wycofanie odwołania.

Odwołujący domagał się zaliczenia do okresów pracy w szczególnych warunkach okresu jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...). J. (...) w O. od 8.04.2002r. do 26.07.2019r. na stanowisku operatora sprzętu ciężkiego.

Na tym stanowisku ubezpieczony pracował przy eksploatacji pasku, przy załadunku i spychaniu mas ziemnych przy użyciu ciężkich sprzętów budowlanych. Posiadał wysokie kwalifikacje w tym zakresie, zatem był wyznaczany do prac szczególnie niebezpiecznych w zakładzie górniczym. Obsługiwał ładowarki (...), K., KAT, D. D., O&K. Pracował w obrębie zbiorników wodnych oraz linii energetycznych, ale także przy budowie autostrad (...). Taką pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Powołany w sprawie świadek, przełożony ubezpieczonego, potwierdził rodzaj wykonywanej przez niego pracy oraz jej wymiar.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, zeznań świadka C. K. oraz zeznań ubezpieczonego (k.33-34 a.s.).

Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.21 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych ( Dz. U z 2015r. poz. 1240) rekompensata przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 31.12.1948r., jeżeli przed dniem wykonywał przez co najmniej 15 lat prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów art.32 i 33 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a nie ma prawa do emerytury określonej:

- w art. 46 w związku z art. 29, 32 i 33 lub art.39, art.50, art.50a lub art.50 e albo art.184 ustawy emerytalnej,

- art. 34 i 48 w związku z art.49 ustawy emerytalnej w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. albo:

- art.3 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 27.07.2005r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z DFUS oraz ustawy Karta Nauczyciela,

- art.88 ustawy z dnia 26.01.1982r. Karta Nauczyciela

oraz nie ma prawa do emerytury pomostowej.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczony urodził się po dniu 31.12.1948r. i nie posiada prawa do emerytury ustalonej na podstawie powołanych powyżej przepisów.

Spór natomiast sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek dotyczący posiadania na dzień 01.01.2009r. co najmniej 15- letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie od 8.04.2002r. do 26.07.2019r. w Przedsiębiorstwie (...). J. (...) w O. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w warunkach szczególnych jako maszynista ciężkich maszyn budowlanych tj. pracę wymienioną w wykazie A dziale V poz.3 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Po uwzględnieniu powyższego okresu pracy do okresów wcześniej uwzględnionych przez organ rentowy, ubezpieczony posiada okres pracy w warunkach szczególnych znacznie przekraczający 15 lat.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w spornym okresie, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji akt organu rentowego, akt osobowych, zeznań świadka oraz ubezpieczonego.

Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne oraz korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do rekompensaty na podstawie z art. 21ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 ¹⁴§2 kpc w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji. W pkt. 2 Sąd umorzył postępowanie w części dotyczącej decyzji z 7 czerwca 2022r. Zgodnie z art. 355 §1 kpc Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Sędzia