Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rybniku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2021 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Rybniku Wydział IV

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Iwona Nowak
Protokolant:	Joanna Metera

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2021 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale zainteresowanego: M. Ż. (Ż.)

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania A. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 października 2020 r. Znak (...)- (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż stwierdza, że ubezpieczona A. R. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek M. Ż. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu, dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 15 kwietnia 2020r.

Sędzia

Sygn. akt IV 1161/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9.10.2020r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, że odwołująca A. R. jako osoba zatrudniona na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek M. Ż. (...) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 15.04.2020r. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż z okoliczności sprawy wynika, że zawarcie przez strony umowy zlecenia nie miało na celu faktycznego świadczenia pracy, lecz jedynie pozyskanie przez ubezpieczonego tytułu ubezpieczenia w celu skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona domagając się jej zmiany poprzez objęcie jej ubezpieczeniem społecznym w okresie j.w. Wskazała, iż umowa była faktycznie zrealizowana, a ona świadczyła pracę na rzecz swojego zleceniodawcy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

A. R. urodziła się w dniu (...)

W spornym okresie pracowała na podstawie umowy zlecenia w (...) Sp. z o.o. Pracę tam wykonywała trzy razy w tygodniu po jednej godzinie i otrzymywała około 400 zł miesięcznie. Od 15 kwietnia 2020r. zatrudniła się również na podstawie umowy zlecenia u zaineresowanego M. Ż., który jest właścicielem (...) pierogarni. Prowadzeniem tej działalności faktycznie zajmuje się żona zainteresowanego P. Ż., która poszukiwała kogoś do pomocy, ponieważ zatrudniona u niej uczennica zrezygnowała z pracy. Ubezpieczona dowiedziała się o możliwości zatrudnienia i z uwagi na trudną sytuację materialną postanowiła podjąć pracę w pierogarni. Podpisując umowę zlecenia nie wiedziała, że jest w ciąży. Wcześniej 8.08.2019r., po jedenastu latach starań o dziecko, urodziła syna w 26 tygodniu ciąży, który żył tylko dwa miesiące. Kiedy dowiedziała się o drugiej ciąży w trakcie zatrudnienia u zainteresowanego, od razu skorzystała z zasiłku chorobowego w obawie o zdrowie dziecka. W trakcie zatrudnienia u zainteresowanego ubezpieczona pracowała 3-4 razy w tygodniu po 5-6 godzin w zależności od potrzeb. Podpisywała listy obecności. Lokal wydawał posiłki na wynos –pierogi, dania obiadowe. W tym czasie była również organizowana jedna komunia na około 20 osób. Ubezpieczona pracowała na zmywaku, kroiła sałatki, czasami również plewiła w ogródku przy lokalu. W tym samym czasie w lokalu pracowała żona zainteresowanego P. Ż. oraz K. B. w wymiarze 1/8 etatu. Obecnie K. B. pracuje na ½ etatu.

Powyższe ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego, zeznania świadków K. B. (k.49a.s.), P. Ż. (k.54 a.s.) zeznań odwołującej oraz zainteresowanego (k.48-49 a.s.)

Sąd dał w całości wiarę tym zeznaniom, ponieważ są one spójne, logiczne i przekonywujące, a ponadto znajdują potwierdzenie w powołanej w sprawie dokumentacji.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.734 § 1i 2 kc przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się je wykonać bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 6 ust.1 pkt.4 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społeczny ( Dz.U. z 2019r. poz. 300) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art.8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: m.in. osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej „zleceniobiorcami”, oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4.

Organ rentowy, wydając decyzję o niepodleganiu A. R. ubezpieczeniom społecznym w tytułu zatrudnienia u zainteresowanego podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczoną.

Zatem kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań odwołującej, zainteresowanego oraz świadków, jak również z dowodów z dokumentów, pozwala na uznanie, że umowa zlecenia zawarta między nimi jest czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 k.c. mającą na celu obejście przepisów prawa.

W tym miejscu trzeba wskazać, że pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) została potraktowana przez ustawodawcę jako wada oświadczenia woli, nie dotyczy więc oświadczeń wiedzy. Jest to jednak wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim oświadczeniu wie i na to się zgadza. ( Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 1971r., II CR 250/71, nie publikowany).

Z kolei w wyroku z dnia 23 czerwca 1986r., I CR 45/86 (nie publikowanym) Sąd Najwyższy zdefiniował pozorność jako „wadę oświadczenia woli polegającą na niezgodności między aktem woli, a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony zgodne są co do tego, aby wspomniane oświadczenie woli nie wywoływało skutków prawnych”. Nie można też przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadomie to przyjmował (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001r., II UKN 258/00, OSNP z 2002r., Nr 21, poz. 527).

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie doszło do zawarcia pozornej umowy zlecenia.

W ocenie Sądu strony szczegółowo wyjaśniły w jakich okolicznościach doszło do zawarcia umowy zlecenia, jaki ubezpieczona miała zakres obowiązków oraz w jaki sposób je realizowała. Sąd dał wiarę ich zeznaniom jako logicznym, przekonywującym oraz znajdującym potwierdzenie w złożonej dokumentacji.

Zdaniem Sądu umowa zlecenia, zawarta między stronami z pewnością nie była czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 § 1 k.c., gdyż była faktycznie realizowana.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Sędzia