Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rybniku

WYROK

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 02.12.2022r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w R. odmówił ubezpieczonemu B. G. (G.) w oparciu art.114 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawa do rekompensaty przysługującej na podstawie art.21 ustawy z dnia 09.12.2008r. o emeryturach pomostowych wskazując w uzasadnieniu, że nie przedłożył żadnych nowych dowodów mających wpływ na prawo do wnioskowanego świadczenia po uprawomocnieniu się decyzji z dnia 29.10.2021r.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji i domagając się przyznania rekompensaty wskazał, że pracował w warunkach szczególnych przez okres wymagany do przyznania rekompensaty.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony B. G. urodził się (...)

Decyzją z dnia 29.10.2021r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od 14.10.2021r. tj. od ukończenia wieku emerytalnego. Jednocześnie odmówił mu prawa do rekompensaty z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach, przysługującej na podstawie art.21 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych, ponieważ w jego ocenie ubezpieczony nie udowodnił na dzień 01.01.2009r. co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów art.32 ustawy emerytalnej.

Organ rentowy uznał, że ubezpieczony udowodnił 11 lat 8 miesięcy i 20 dni pracy w wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach uwzględniając okres jego pracy od 01.12.1991r. do 31.01.2004r. w Wojewódzkim Szpitalu (...) w J. na stanowisku starszego technika elektroniki medycznej wykonującego prace w narażeniu na działanie promieniowania jonizującego. Z okresu tego zostały wyłączony okres urlopu bezpłatnego od 14.09.1992r. do 25.09.1992r. oraz okresy zwolnień chorobowych.

Oddział ZUS nie uwzględnił natomiast okresu od 30.06.1979r. do 31.10.1991r. z tytułu zatrudnienia w KWK (...) w Górniczym Zespole (...) w J., ponieważ ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony nie odwoływał się od powyższej decyzji, ponieważ w tym okresie pogorszeniu uległ jego stan zdrowia, był hospitalizowany oraz przechodził zabiegi kardiologiczne.

W dniu 8.11.2022r. ponownie złożył wniosek o prawo do rekompensaty z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach dołączając do wniosku cztery paski zarobkowe dotyczące miesięcy: (...), (...), (...) i (...). Wraz z nowym wnioskiem złożył oświadczenie ERO wnioskując o przyznanie i podjęcie wypłaty przyznanego świadczenia od dnia spełnienia wymaganych warunków, nie wcześniej niż od 1 marca 2020r.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

W spornym okresie od 30.06.1979r. do 31.10.1991r. ubezpieczony jako pracownik KWK (...) był zatrudniony w Górniczym Zespole (...) w J. jako:

- konserwator sprzętu medycznego (od 30.06.1979r. do 30.09.1989r.)

- elektromonter pracujący przy sprzęcie do badań izotopowych.

Od początku zatrudnienia pracował w D. Elektroniki Medycznej w (...) Szpitala (...) w J.. Dział ten zajmował się naprawą i konserwacją sprzętu medycznego i początkowo liczył piętnastu pracowników. Do pracy w tym dziale najbardziej pożądani byli pracownicy będący (...) Studium Medycznego w Z., a także inżynierowie. Ubezpieczony przed podjęciem pracy ukończył tę właśnie szkołę. Każdy z pracowników miał przydzielany inny sprzęt, którym się zajmował i przechodził w tym zakresie specjalistyczne szkolenia. Ubezpieczony zaraz po przyjęciu do pracy został skierowany do obsługi sprzętów w pracowni izotopowej. Izotopy używane do wykonywania badań miały szkodliwe działanie na organizm osób przebywających we wszystkich pomieszczeniach pracowni, nie tylko w samym momencie wykonywania badania, jak to ma miejsce w przypadku badania rentgenem, ale w całym okresie przebywania w pracowni. Z tego powodu pracownicy byli wyposażeni w specjalne kasetki dozymetryczne monitorujące stopień napromieniowania, po przekroczeniu którego, byli odsuwani od pracy. Izotopy był przechowywane w specjalnym magazynie za osłoną ołowiową. Izotopy były podawane pacjentom doustnie przed badaniem lub dozowane dożylnie w trakcie jego przeprowadzania w zależności od rodzaju badania. W pracowni wykonywano następujące badania: renografię, scyntygrafię, oznaczenia hormonów tarczycy T3 i T4 oraz badania nowotworów kości. Pacjent po podaniu mu izotopu również emitował promieniowanie jonizujące. Izotopy były bezbarwne i istniało ryzyko, że ubezpieczony miał z nim bezpośredni kontakt w pracowni nawet bez swojej wiedzy. Ubezpieczony w pracowni izotopowej zajmował się obsługą sprzętu pod względem technicznym, jego kalibracją przed wykonaniem każdego badania. Wykonywał również sam badania, jeżeli była taka potrzeba poza iniekcją. W pracowni znajdował się również inny czynnik bardzo niebezpieczny dla zdrowia tj. CES. Ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał taką właśnie pracę w spornym okresie jako pracownik KWK (...), a od 01.12.1991r. tę samą pracę, na tym samym stanowisku już jako pracownik (...) nr 2 w J.. Okres od 01.12.1991r. do 31.01.2004r. został uwzględniony przez organ rentowy jako okres pracy w szczególnych warunkach na podstawie świadectwa pracy w szczególnych warunkach wystawionego przez (...) nr 2 w dniu 22.02.2017r.

W toku niniejszego postępowania ubezpieczony złożył do akt nowe dowody w postaci 16 sztuk pasków wynagrodzeń w oryginale dotyczących spornego okresu, z których wynikało, że otrzymywał dodatek z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Również powołany w sprawie świadek W. G., zatrudniona w spornym okresie razem z ubezpieczonym w D. Elektroniki Medycznej Szpitala (...) w J. potwierdziła rodzaj wykonywanej przez ubezpieczonego pracy oraz jej wymiar.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, złożonej dodatkowo dokumentacji w postaci pasków wynagrodzeń (k.34 a.s.) zeznań świadka W. G. oraz zeznań ubezpieczonego (k.58-59 a.s.).

Zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i wystarczający do poczynienia ustaleń faktycznych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Nie ulega wątpliwości, że ubezpieczony w toku niniejszego postępowania przedłożył nowe dowody mające wpływ na prawo do rekompensaty w postaci oryginalnej dokumentacji pasków wynagrodzeń, zawierających informacje o pobranych dodatkach z tytułu pracy w szczególnych warunkach, pozwalające na ponowne ustalenie prawa do wnioskowanego świadczenia.

Zgodnie z art.21 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych ( Dz. U z 2023r. poz. 164) rekompensata przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 31.12.1948r., jeżeli przed dniem wykonywał przez co najmniej 15 lat prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów art.32 i 33 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a nie ma prawa do emerytury określonej:

- w art. 46 w związku z art. 29, 32 i 33 lub art.39, art.50, art.50a lub art.50 e albo art.184 ustawy emerytalnej,

- art. 34 i 48 w związku z art.49 ustawy emerytalnej w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. albo:

- art.3 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 27.07.2005r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z DFUS oraz ustawy Karta Nauczyciela,

- art.88 ustawy z dnia 26.01.1982r. Karta Nauczyciela

oraz nie ma prawa do emerytury pomostowej.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczony urodził się po dniu 31.12.1948r. i nie posiada prawa do emerytury ustalonej na podstawie powołanych powyżej przepisów.

Spór natomiast sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek dotyczący posiadania na dzień 01.01.2009r. co najmniej 15- letniego okresu pracy w warunkach szczególnych, bowiem organ rentowy uwzględnił jedynie 11 lat, 8 miesięcy i 20 dni takiej pracy.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie od 30.06.1979r. do 31.10.1991r. będąc pracownikiem KWK (...) wykonywał w Górniczym Zespole (...) w J. w Pracowni Izotopowej stale i w pełnym wymiarze czasu pracę w warunkach szczególnych tj. pracę wymienioną w wykazie A dziale XIV poz. 4 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, tj. prace narażające na działanie promieniowania jonizującego. W późniejszym okresie ubezpieczony wykonywał taką samą pracę już jako pracownik szpitala, która została uwzględniona przez organ rentowy.

Po uwzględnieniu spornego okresu j.w. ubezpieczony posiada 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w spornym okresie, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji akt organu rentowego i akt osobowych, dokumentów w postaci pasków wynagrodzeń oraz zeznaniach powołanego w sprawie świadka i zeznaniach ubezpieczonego. Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one rzeczowe, logiczne, korelujące ze sobą oraz korespondujące z treścią powołanej w sprawie dokumentacji.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do rekompensaty na podstawie z art. 21ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych – w tym posiada również wymagany okres pracy w szczególnych warunkach.

Jak stanowi art. 129 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2022 poz.504) świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o to świadczenie.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 ¹⁴§2 kpc wyroku zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do rekompensaty od 1 listopada 2022r. mając na uwadze, że ponowny wniosek, po uprawomocnieniu się decyzji odmownej, złożył w dniu 8 listopada 2022r. Co do wcześniejszego okresu odwołanie należało oddalić jak w pkt 2 wyroku.

Sędzia