Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Rybniku

Formularz UK 2

Sygnatura akt

III Ka 603/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Żorach, z dn. 03.11.2020r, sygn.. akt II K 890/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. Obrazę przepisów postępowania, tj. przepisu art. 7 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k., mającą istotny wpływ na treść orzeczenia, a polegającą na naruszeniu przez Sąd 1 instancji zasady swobodnej oceny dowodów oraz braku wszechstronnego rozważenia przez Sąd I instancji całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz wszystkich istotnych okoliczności ujawnionych w sprawie korzystnych dla oskarżonej poprzez nieuwzględnienie przez Sąd I instancji całokształtu treści wyjaśnień oskarżonej złożonych podczas postępowania przed Sądem, w których w sposób logiczny przedstawiła stan faktyczny sprawy;

2. Obrazę przepisów postępowania, tj. przepisu art. 5 § 2 k.p.k., przez niepowzięcie przez Sąd uzasadnionych wątpliwości co do sprawstwa oskarżonej, pomimo że na takie wątpliwości wskazuje ocena materiału dowodowego, co mogło mieć wpływ na treść wyroku

poprzez dokonanie błędnych ustaleń faktycznych w zakresie popełnienia przez oskarżoną zarzucanego jej czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonej na uwzględnienie nie zasługiwała, bowiem w zakresie w jakim kwestionowała ustalenia faktyczne w zaskarżonym wyroku pozbawiona była słuszności. Polemizując z ustaleniami faktycznymi autor apelacji usiłował wykazać, że sąd I instancji bezpodstawnie oparł swoje ustalenia na zeznaniach przesłuchanych w sprawie świadkach, mimo, iż oskarżona kwestionowała werbalnie treść tych zeznań. Skarżący kwestionował nadto ocenę dowodów przeprowadzoną przez sąd I instancji, podnosząc, że zgromadzone w sprawie dowody oceniono przekraczając granice swobodnej oceny dowodów. Przed odniesieniem się do tego ostatniego stwierdzenia należy przede wszystkim podkreślić, że wynikające z art. 7 kpk prawo swobodnej oceny dowodów jest jedną z najistotniejszych prerogatyw sądu, a zarzut obrazy tego przepisu może być skuteczny tylko wtedy, gdy zostanie wykazane, że sąd orzekający, oceniając dowody naruszył zasady logicznego rozumowania, nie uwzględnił przy ocenie dowodów wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Z kolei zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia byłby słuszny tyko wtedy, gdyby sąd I instancji oparł swój wyrok na faktach, które nie znajdują potwierdzenia w wynikach postępowania sądowego albo też z faktów tych wysnuł wnioski niezgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Takich uchybień sąd rejonowy w przedmiotowej sprawie się nie dopuścił, albowiem sąd ten wskazał dowody na których się oparł, co do zachowania oskarżonej a jedocześnie wskazał przesłanki, którymi kierował się odmawiając wiary dowodom przeciwnym. Sąd I instancji mając do wyboru przeciwstawne relacje dotyczące zachowania oskarżonej, poczynił ustalenia, opierając się na pewnym kompleksie dowodów – w tym zeznaniach świadków oraz opinii biegłej – uznając je za wiarygodne i rzetelne, zaś wyjaśnieniom oskarżonej tego waloru odmówił. Z faktu, że sąd merytoryczny dokonał oceny dowodów - do czego zresztą był zobowiązany, nie wynika samo przez się, że poczynione ustalenia faktyczne są błędne, jeśli ocena dowodów zebranych w sprawie nie wykracza poza ramy zakreślone w przepisach postępowania, zwłaszcza zaś w art. 4 i 7 kpk. W istocie sąd rejonowy dokonał oceny dowodów w sposób bezstronny, nie przekroczył granic oceny swobodnej, a przy tym uwzględnił zasady wiedzy i doświadczenia życiowego, a swój pogląd na ostateczne wyniki przewodu sądowego przekonująco uzasadnił w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku. Odnośnie wyjaśnień oskarżonej słusznie sąd rejonowy odmówił wiary uznając za dość naiwną linię obrony. Oskarżona odnosząc się do kwestii spożytego alkoholu raz twierdziła ( vide k. 2 verte), iż spożyła dzień wcześniej 500 ml wina, by w kolejnych wyjaśnieniach twierdzić, iż wypiła butelkę półlitrową wódki już po kolizji z innym pojazdem oraz zaprzestaniu jazdy samochodem. Tym jej wyjaśnieniom przeczą zeznania świadków, które opisują zachowanie oskarżonej ewidentnie świadczące o stanie jej opilstwa. Świadek opisujący technikę prowadzenia przez nią pojazdu scharakteryzował ją jako „od krawężnika do krawężnika”, następnie przejeżdżając przez parkan wjechała na posesję jednego z domów, a próbując wycofać swój pojazd z tej posesji uszkodziła inny pojazd. Z kolei świadek R. K., który obserwował oskarżoną pod sklepem (...) stwierdził, iż poruszała się boso, będąc podtrzymywaną przez towarzyszącego jej mężczyznę, gdyż nie potrafiła ustać na nogach, a kontakt z nią był utrudniony z uwagi na bełkotliwą mowę. Takie zachowanie jednoznacznie świadczy o stanie upojenia alkoholowego i to znacznego. Tłumaczenie się oskarżonej, iż jest to efekt pobranego przez nią leku jest wręcz infantylne. Co do możliwości spożywania alkoholu przez oskarżoną już po zakończeniu jazdy wypowiedziała się jednoznacznie biegła, która taką okoliczność wykluczyła. Trudno zresztą uznać za logiczne i zgodne z regułami doświadczenia życiowego zachowanie osoby, która po spowodowaniu kolizji i poinformowaniu o przyjeździe policji rozpoczyna konsumpcję alkoholu. Jest to dość powszechnie przyjęta linia obrony, aczkolwiek z uwagi na brak racjonalności w tego typu zrachowaniach rzadko uznawana za przekonywującą przed sądem. Odnośnie zarzutu naruszenia art. 5 § 2 kpk, to godzi się tylko wskazać, iż ma on zastosowanie wyłącznie w sytuacji istnienia wątpliwości, których nie da się usunąć. tzn. takich, gdy wobec braku możliwości przeprowadzenia kolejnych dowodów, a także odniesienia się do reguł logiki i zasad doświadczenia życiowego nie można ich rozwiązać. - dopiero wówczas ma zastosowanie norma określona art. 5 § 2 kpk. Sam fakt, że oskarżona nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego jej czynu, nie upoważnia do sięgania po rozwiązanie określone treścią art. 5 § 2 kpk.

Wniosek

1.o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego;

e w e n t u a l n i e

2. o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi rejonowemu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na bezzasadność wszystkich podniesionych w apelacji zarzutów wniosek o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonej czy też o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji nie mogły być uwzględnione.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wszystkie rozstrzygnięcia wyroku Sądu Rejonowego w Żorach z dnia 3.11.2020r. II K 890/19

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W świetle zebranego i prawidłowo ocenionego przez sąd I instancji materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, iż oskarżona dopuściła się przypisanego jej przestępstwa. Mając powyższe na uwadze i uznając analizę materiału dowodowego dokonaną przez sąd rejonowy za prawidłową, sąd okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Z uwagi na treść rozstrzygnięcia sądu okręgowego obciążono oskarżoną kosztami postepowania odwoławczego.

PODPIS

Sędzia Sądu Okręgowego

Jacek Myśliwiec